Ode aan de kraamzorg
‘Misschien is hij gewoon misselijk en wil hij daarom niet drinken?’ ‘Ik denk dat hij nu kramp heeft? Want waarom zou hij anders huilen?’ ‘Zou hij het te warm hebben?’ ‘Misschien toch nog een extra kruik in z’n wiegje doen?’ Bron: Naviva Kraamzorg. Kind noch zorgverlener komen voor in dit blog In de eerste dagen na de geboorte van onze zoon begon zo’n 90% van onze zinnen met ‘misschien’ of ‘zou hij…’. Want laten we eerlijk zijn: ook al bereid je je nog zo goed voor op het aanstaande ouderschap, je hebt die eerste dagen geen idee wat je aan het doen bent. Grote opluchting maakte zich dan ook van ons meester wanneer we ’s ochtends onderaan de trap het engelachtige ‘goedemorgen!’ van kraamverzorgster Barbara hoorden. De pakweg 4 uur die daar op volgden laten zich het best omschrijven als een spoedcursus ‘hoe werkt mijn baby en hoe houden we ondertussen onszelf overeind?’. Iedere morgen werd ik als kersverse en ietwat vermoeide vader op pad gestuurd met een boodschap